Euanthe sanderiana

(Rchb. f.) Schlechter 1914
Podrodzina: Epidendroideae
Plemię: Vandeae
Podplemię: Aeridinae

 

Foto: © Greg Allikas - www.orchidworks.com.

Euanthe sanderiana
(syn.: Vanda sanderiana Rchb. f.)

Występowanie:

Filipiny. Występuje endemicznie na wyspie Mindanao, w prowincjach Davao, Cotabato i Zamboanga. Najczęściej rosną na pniach drzew, a ich siedliska znajdują się nisko nad poziomem morza, zwykle poniżej 500 m. Gatunek ten został w naturze przetrzebiony i obecnie spotyka się go rzadko. Rośliny te są jednak dostępne dzięki rozmnażaniu laboratoryjnemu.

Klimat:

Zanotowane skrajne temperatury to 34°C i 17°C.
Średnia wilgotność 80% przez cały rok.
Opady od 114 mm w styczniu do 234 mm w maju.
Średnie temperatury (dzień/noc) od 28,9/20,6°C w styczniu do 31,1/21,1°C w kwietniu i maju.
Okres kwitnienia: Zwykle kwitnie od lipca do lutego, ale może kwitnać w dowolnym okresie roku.

Uwagi różne:

W naturze rośliny kwitną zwykle jesienią. Choć zwykle dorastają do sporych rozmiarów, nie jest rzeczą niezwykłą kwitnienie roślin o wysokości 20-30 cm z zaledwie 4-5 parami liści.

 

Informacje o roślinie i kwiatach:

Wielkość i typ rośliny:

Jest to duży epifit monopodialny.

Pseudobulwy:

Brak. Rośliny osiągają często wysokość 100 cm i szerokość 60-80 cm. Łodyga jest zwykle pojedyncza, ale zdarza się, że w pobliżu podstawy wyrastają rozgałęzienia.

Liście:

Liście o długości 30-40 cm są ciasno ustawione, zakrzywione, w kształcie pasków, złożone w pół. Są skórzaste i mają nierówno naciętą końcówkę. Najstarsze liście po kilku latach opadają.

Kwiatostan:

U podstawy liścia wyrasta mocny, prosty lub zwisający kwiatostan osiągający do 30 cm długości.

Kwiaty:

4-10 w każdym kwiatostanie. Kwiaty są duże, rozkładające się płasko lub nieco wygięte na krawędziach, trwałe i pachnące. W kwiatostanie mogą się układać w luźnych odstępach lub gęsto, ale zawsze tworzą atrakcyjny układ. Ich wielkość jest zmienna, ale zwykle mają 9-11 cm szerokości. Szerokie, zwykle płaskie płatki obu okółków mają zaokrąglone końce. Grzbietowy płatek kwiatu jest delikatnie różowy, podbarwiony białym. Nieco większe płatki boczne są brązowo-żółte z wyraźnymi brązowo-czerwonymi żyłkami tworzącymi wzór sieci. Płatki okółka wewnętrznego są mniejsze, podobne do płatka grzbietowego, z wyjątkiem brązowo-żółtej plamy z czerwonymi kropkami na części przylegającej do płatków zewnętrznych. Stosunkowo nieduża, mięsista, wklęsła warżka ma około 2,5 cm. Jej kolor jest zmienny, ale zwykle jest brązowo-żółta z czerwonymi smużkami na wewnętrznej stronie. Brudnożółty prętosłup jest bardzo krótki. Odmiana alba ma białe kwiaty z zielonymi plamkami. Jako roślina przypomina wiele innych vand, ale gdy zakwitnie jest bardzo łatwa do rozpoznania.

Tłumaczenie: Grażyna Siemińska


-----------------  U P R A W A  ----------------

Temperatura:

Roślina ciepłolubna.

Średnia temperatura dnia w ciągu całego roku wynosi 29-31°C, nocy 21-22°C, co daje amplitudę dobową 8-10°C. Bardzo niewielkie różnice w średnich temperaturach lata i zimy przy temperaturach ekstremalnych różniących się niewiele od temperatur średnich wskazują, że rośliny mogą nie tolerować większych zmian temperatur.

Światło:

30000-40000 luksów. Rośliny wymagają bardzo jasnego stanowiska, ale należy je chronić przed bezpośrednim słońcem. Cały czas należy zapewniać silny ruch powietrza.

Podlewanie:

Opady są średnie do obfitych przez cały rok. Rośliny w uprawie powinny być wilgotne, a pomiędzy kolejnym podlewaniem powinny tylko nieznacznie przesychać.

Nawożenie:

W okresie aktywnego wzrostu rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla storczyków. W okresie aktywnego wzrostu należy stosować cotygodniowe nawożenie. Wielu hodowców stosuje jesienią nawóz o niskiej zawartości azotu, a dużej zawartości fosforu. Przyczynia się to do lepszego kwitnienia w następnym sezonie i pomaga młodym przyrostom szybciej osiągnąć dojrzałość. Co kilka tygodni powinno się przepłukiwać podłoże celem uniknięcia tworzenia się osadów mineralnych, zwłaszcza gdy stosowano duże dawki nawozów lub używana woda jest twarda. Najpierw należy normalnie podlać rośliny, aby rozpuścić nagromadzone sole. Po około godzinie podłoże należy przepłukać wodą w ilości równej dwukrotnej objętości pojemnika. Przepłukiwanie w okresie całego roku jest ważne zwłaszcza tam, gdzie woda jest silnie zmineralizowana. 

Podłoże:

Rośliny uprawia się zwykle w wiszących doniczkach lub koszyczkach z listewek, wypełnionych luźnym, łatwo przesychającym podłożem. Czasem rośliny są uprawiane z niewielką tylko ilością węgla drzewnego lub dużych kawałków kory dębu korkowego, tak aby tylko utrzymać rośliny w odpowiedniej pozycji. Korzeniom należy pozwolić na dowolny wzrost i zwisanie i nie należy ich przycinać, aby nadać roślinie uporządkowany wygląd. Nawet nieznaczne przycięcie korzeni (poza konieczne minimum wynikające z ich przeschnięcia lub uszkodzeń na skutek procesów gnilnych) cofa roślinę w rozwoju o 2-3 lata. Dla zdrowia rośliny konieczny jest stały ruch powietrza wokół korzeni.

Wilgotność powietrza:

80-85% przez cały rok.

Okres spoczynku:

Przedstawione tu warunki temperaturowe powinny być utrzymywane przez cały rok. Zimą można nieco zredukować podlewanie, zwłaszcza jeśli roślina jest uprawiana w takich szerokościach geograficznych gdzie jest mniej światła, a dni są krótsze. Rośliny te nie powinny jednak nigdy być zasuszane. Ograniczając podlewanie w okresie zimy należy także zredukować nawożenie, wracając do zwiększonego podlewania i nawożenia wiosną.